Drepano / Δρέπανο

little landscape A5
τοπιάκι Α5

Toronto - CN Tower / Τορόντο - Ο πύργος

Finding a seat does not necessarily mean an unobstructed view. In this instance, lovely, comfortable, wooden chairs had been setup on John street for people to relax and soak up the sun. Having never experienced snowy Winters (I first saw snow in my mid-20s and I still regard it as alien matter), it would be difficult for me to understand what the Summer sun means to a Canadian. The ever present CN Tower in Toronto peeks out from behind all sorts of city fragments.

Το να βρεις μια θέση να κάτσεις δεν σου εξασφαλίζει και μια ξεκάθαρη θέα. Ο δήμος σε αυτή την περίπτωση παρείχε ξύλινους καναπέδες στον δρόμο για να αναπαύονται και να λιάζονται οι περαστικοί. Θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω τι σημαίνει ο ήλιος του καλοκαιρίου για έναν Καναδό. Ο πύργος του Τορόντο, το CN Tower, εμφανιζόταν πίσω από διάφορα άλλα κομμάτια της πόλης. Πανταχού παρών.

Toronto - 3363 Yonge St

The independent coffee shop I found on Yonge St in Toronto's leafy northern suburbs took itself very seriously. It had to if it were to compete with the multitude of other coffee chains. In so doing, it was rewarded with what seemed to be a loyal hipster clientele amongst others. I wasn't drawn by the coffee, but their window seats which suited my purposes. I did my best with the view across the street.

Η ανεξάρτητη καφετέρια που βρήκα σε έναν κεντρικό δρόμο του βόριου Τορόντο έπερνε στα σοβαρά την υπόθεση του καφέ. Δεν είχαν και άλλη επιλογή οι ιδιωκτήτες του αν ήταν να συναγωνιστούνε τα αντίστοιχα μεγαθήρια. Και μάλλον τα είχανε καταφέρει γιατί ανταμείφθηκαν με μια ατελείωτη πελατεία από χίπστερ.. και ανάμεσα σ'αυτούς κι εγώ. Αν και εμένα δεν με τράβηξε ο καφές αλλά οι θέσεις κοντά στο παράθυρο που μου έδωσαν την ευκαιρία να στρωθώ. Έκανα ότι μπορούσα με την θέα απέναντι.

Toronto - On the way / Τορόντο - Στον δρόμο που επήγαινα

On the way to St Lawrence Market one comes across this rather imposing building, well known in Toronto as a historic landmark. Drawing it seemed like the thing to do. So in amongst the Friday lunch time crowd of a pub diagonally opposite, I found the perfect drawing spot.


 Στον δρόμο για την αγορά του St Lawrence, ήρθα αντιμέτωπη με αυτό το κάπως επιβλητικό γωνιακό κτίριο, γνώστο στην πόλη του Τορόντο ως ένα ιστορικό αξιοθέατο. Μου τράβηξε την προσοχή και αποφάσισα να το ζωγραφίσω. Άραξα σε μια παμπ ανάμεσα σε πεινασμένα στελέχη εταιριών και.. να'μαστε.

Toronto - AGO visit / Τορόντο - Επίσκεψη στην πινακοθήκη

An outline of the rooftops that can be seen through the massive cafe windows at the AGO.

Η θέα από το καφέ της πινακοθήκης του Οντάριο.

Niagara on the lake / Νιαγάρας παραδίπλα

When you're not used to a lake as vast as the sea, the horizon visible across lake Ontario is impressive. Niagara on the lake is a little picturesque town that is a relatively short drive from the majestic waterfalls, full of history and the most beautiful wooden houses I have ever seen in my life. The Old Fort Niagara across the water is across the border on the US side. A tranquil reminder that the 'new world' was forged through bloody battles. I completed this little drawing without realising that this Hispanic family lying on a picnic blanket behind me had been watching and now wanted to see the results. So I showed them and they all burst into applause. (haha!) That was a first.

Όταν δεν έχεις συνηθήσει μια λίμνη να είναι απέραντη σαν την θάλασσα, ο ορίζοντας που διακρίνεται στην λίμνη του Οντάριο είναι εντυπωσιακός. Niagara on the lake είναι μια μικρή, όμορφη πόλη σε μια σχετικά μικρή απόσταση από τους μεγαλειώδης καταρράκτες, γεμάτη ιστορία και τα πιο όμορφα ξύλινα σπιτάκια που έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Το κάστρο που φαίνεται απέναντι είναι στην πλευρά των ΗΠΑ και είναι μια ήσυχη υπενθύμιση πως ο καινούργιος κόσμος σφυριλατήθηκε με αιματηρές μάχες. Τελείωσα αυτή τη μικρή ζωγραφιά και χωρίς να το συνειδητοποιήσω μια Ισπανόφωνη οικογένεια ξαπλωμένη πίσω μου σε μια κουβέρτα με παρακολουθούσε και τώρα ήθελε να δει τα αποτελέσματα. Έτσι τους το έδειξα το σκιτσάκι και με χειροκροτήσανε. (χαχα!) Πρωτόγνωρη εμπειρία. 

Toronto! / Τορόντο!

Chance would have it that the first time I successfully completed a sketch away from home, it just so happened to be in Toronto. Now that I'm back home and sufficiently recovered from jet lag amongst other things, it's time to post the few sketches I managed to do.
The spot downtown on Dundas St West and McCaul St, just around the corner from the AGO,  has a lovely maple tree (what else) with comfortable benches that seemed to be designed in anticipation of my arrival to cover my street sketching needs.
Sketching on the street in a different continent brings you in contact with both the familiar and the unfamiliar. The unfamiliar in this instance came in the unexpected form of what looked like a piece of orangey-pink fluorescent fluff on my arm. It had a made-in-china quality about it and as I sat wondering where it came from, I suddenly realised it had legs and was moving. I had sat in a space this little creature called home and it reminded me that I was indeed on a very different continent. It was so surprising to me that I'm convinced that I may have discovered a whole new species. What was utterly familiar was someone wanting something else and then stopping to look at my progress, in this case a gentleman with a Jesus sign spreading the word about my imminent salvation. And last but not least, no matter where you go, someone in need will always stop to ask for change.

Τελικά έτσι όπως τα έφερε η τύχη, το πρώτο σκίτσο που κατάφερα να κάνω εκτός έδρας είναι στο Τορόντο. Τώρα που επέστρεψα στα πάτρια εδάφη και κατάφερα να ξανά εγκλιματιστώ (χρειάζεται μια προσπάθεια μιας και τώρα πια δεν φταίει μόνο η αλλαγή της ώρας!!) ήρθε η στιγμή να κοινοποιήσω σιγά σιγά τα λίγα που έφτιαξα.
Υπάρχει ένα σημείο στις οδούς Dundas West και McCaul, δίπλα στην πινακοθήκη του Οντάριο, στο οποίο είναι ένα καταπληκτικό δέντρο θεώρατο από αυτά που βρίσκεις στην Βόρια Αμερική με έναν αναπαυτικό πάγκο από κάτω σχεδιασμένο θα'λέγε κανείς ειδικά για την δική μου άφιξη.
Όταν σκιτσάρης στον δρόμο σε μια άλλη ήπειρο, έρχεσε αντιμέτωπη με κάποια πράγματα γνώριμα και κάποια άγνωστα. Το άγνωστο σε αυτήν την περίπτωση ήρθε με μια απρόσμενη μορφή. Είδα κάτι σαν ένα χνούδι πορτοκαλό-ροζ φωσφοριζέ, κάτι που κανονικά θα έβγαινε από εργοστάσιο στην Κίνα, στο χέρι μου. Πάνω που αναρωτιώμουνα πως βρέθηκε εκεί, ξαφνικά παρατήρισα ότι είχε πόδια και πήγαινε βόλτα. Προφανώς είχα κάτσει κοντά στον οικισμό του και αυτό από την μεριά του μού υπενθύμισε με πολύ φιλικό τρόπο, ότι η γη κάτω απ'τα πόδια μου ήταν μια άλλη άγνωστη ήπειρο πολύ μακρία απ'το σπίτι μου. Ήταν τέτοια η έκπληξή μου που τείνω να πιστεύω ότι είχα ανακαλύψη καινούργιο είδος. Αυτό που μου ήταν απόλυτα γνώριμο ήταν κάποιος που σταμάτησε για κάτι άσχετο και στάθηκε να δει το σκίτσο, στην περίπτωση αυτή ένας κύριος με ένα πλακάτ για τον Ιησού και την επικείμενη σωτηρία μου. Και πάντα, όπου και να σταθώ, κάποιος άνθρωπος σε ανάγκη θα μου ζητήσει ψηλά.