Friday, August 9, 2013

Galaxidi / Γαλαξείδι


Summer in idyllic locations with crystal clear beaches is not the best thing for sketching. I keep telling myself I'll go to these fabulous places and fill sketchbook after sketchbook. Yeah right. The beach wins me over every time. Galaxidi is a small village with a beautiful quaint demeanor and the most fascinating past. The sea has played an integral part in its history and a visit to its Maritime Museum will set any imagination on fire. If you're a historical novelist with writer's block, go to Galaxidi. The place may do you a good turn. It did not have a road right up until the 1970's but it had shipping links throughout Europe and the Black Sea. Who needs roads when the world is only an ocean breeze away? 

Καλοκαίρι σε ειδυλλιακές τοποθεσίες με καταγάλανα νερά δεν είναι και ο καλύτερος προορισμός για σκίτσα. Κάθε φορά λέω ότι θα πάω σε αυτά τα θαυμάσια μέρη και θα γεμίσω μπλοκ ολόκληρα με ζωγραφιές. Ναι καλά.. Οι παραλίες με κερδίζουν κάθε φορά. Το Γαλαξείδι είναι ένα μικρό χωριό με μια πανέμορφη γραφική όψη και το πιο συναρπαστικό παρελθόν. Η θάλασσα έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία του τόπου και μια επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο θα μπορούσε να πυροδοτήσει την φαντασία οπιουδήποτε. Αν είστε συγγραφέας  ιστορικών μυθιστορημάτων και έχετε ξεμείνει από ιδεές, πηγαίνετε στο Γαλαξείδι. Ίσως σας ανταμείψει. Αν και δεν είχε δρόμο να το συνδέει με άλλες πόλεις μέχρι την δεκαετία του '70, είχε πλοία που ταξιδεύανε σε όλη την Μεσόγειο, Αγγλία και στην Μαύρη Θάλασσα. Μόνο αποκομμένοι δεν ήταν.




One of it's more famous inhabitants was well known Greek artist Spyros Vasileiou. As I sat there sketching cute little windows, dark shadows cast by a Summer sun and tiled roof tops, I was suddenly struck by the idea of how much this place dominates all his work. You'll find more of his work here.

Ενάς από τους πιo διάσημους κατοίκους του ήταν ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου. Καθώς καθόμουν και σκιτσάριζα αυτά τα μικρά χρωματιστά παραθυράκια, της βαριές σκιές  του Καλοκαιρινού ήλιου και τις κεραμιδοσκεπές, ξαφνικά συνειδητοποίησα, κυρίως επειδή είχα ξεφύγει κάπως από τα <δικά μου> θέματα, το πόσο κυριαρχεί αυτός ο τόπος στο έργο του. Στην ουσία αυτός ο άνθρωπος δεν έφυγε ποτέ από την γενέτειρά του.