On the Northern foothills of Mount Panachaikon is the Castle of Patras. The castle occupies the site of the ancient Acropolis and its continuous use as a military and administrative centre over the centuries resulted in continual repairs and additions that have served as testimony to all those who passed through it. It was originally built in the second half of the 6th century AD when major fortifications were being built throughout the Byzantine empire to oppose barbarian invasions. Building materials from the acropolis, most likely destroyed by earthquakes and invasions, were reused in the construction and these can still be seen on the fortification's northern side. Frankish knights occupied Patras in 1205 who proceeded to primarily redesign the enclosure, adding a two storey tower. In 1408 Patras was leased by the Pope for 5 years to the Venetians who repaired and upgraded the castle to accomodate the military systems of the time. Konstantinos Palaiologos, the Despot of Mystra captured it in 1430 and significant construction was carried out in the 30 years of his domination. In 1458, the castle fell to the Ottomans, who also carried out extensive work adding a circular tower, polygonal bastions, a mosque and administrative buildings. A second Venetian period followed in 1687 with only minor repairs as the castle had lost its strategic importance. In 1715 the Ottomans reoccupied the site until its liberation by French General Maison in 1828. It was used by the military up until the end of the 2nd world war.
Over a couple of bright and crisp days I sketched the Hexapyrgion, the inner enclosure with its six towers.
Στους βόριους πρόποδες του Παναχαϊκού στέκεται το κάστρο της Πάτρας. Το κάστρο καταλαμβάνει την θέση της αρχαίας ακρόπολης και η χρήση του στους αιώνες ως στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο είχε ως συνέπεια τις συνεχείς επισκευές και προσθήκες, μαρτυρίες όλων αυτών που πέρασαν από εδώ. Οικοδομήθηκε στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα μ.χ., όταν μεγάλα οχυρωματικά έργα κατασκευάστηκαν σε όλο το Βυζαντινό κράτος για να αντιμετωπιστούν οι βαρβαρικές επιδρομές. Οικοδομικά υλικά από τα κτίσματα της ακρόπολης, τα οποία καταστράφηκαν πιθανόν από σεισμούς και από τις βαρβαρικές επιδρομές, επαναχρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή και φαίνονται ακόμα στην βόρια πλευρά του τείχους. Φράγκοι ιππότες καταλαμβάνουν την Πάτρα το 1205 και προχωρούν στην διαμόρφωση κυρίως του εσωτερικού περιβόλου κατασκευάζοντας ένα διώροφο πυργοειδές κτίριο. Η Πάτρα παραχωρείται το 1408 από τον Πάπα για πέντε χρόνια και έναντι μισθώματος στους Ενετούς, οι οποιόι εκτελούν συστηματικές επισκεύες με στόχο την προσαρμογή του κάστρου στα οπλικά συστήματα της εποχής. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο Δεσπότης του Μυστρά καταλαμβάνει το κάστρο το 1430 και για τα επόμενα 30 χρόνια εκτελεί σημαντικές εργασίες. Το 1458, το κάστρο παραδίδεται στους Οθωμανούς, οι οποιοί με την σειρά τους κάνουν τις περισσότερες επεμβάσεις σε όλα σχεδόν τα μέρη του, προσθέτοντας έναν κυκλικό πύργο, πολυγωνικούς προμαχώνες, τζαμί και διοικητικά κτίρια. Μια δεύτερη Ενετική περίοδο ακολουθεί το 1687 κατά την οποία γίνονται μόνο οι απαραίτητες επισκευές έχοντας χάσει την στρατηγική του σημασία στην περιοχή. Το 1715 οι Οθωμανοί ανακταλαμβάνουν το κάστρο μέχρι την απελευθέρωσει του από το Γάλλο στρατηγό Μαιζόν το 1828. Χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό μέχρι το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Μέσα σε 2 ηλιόλουστα μεσημέρια ζωγράφησα το εξαπύργιο, ο εσωτερικός περίβολος με τους έξι πύργους περιμετρικά.
Είσοδος του κάστρου.
Έχοντας αφήσει πίσω του το πολυτάραχο στρατιωτικό του παρελθόν, το κάστρο είναι πια ένας πανέμορφος και ήσυχος εσωτερικός κύπος με κυπαρίσσια, συκιές, ελιές, πορτοκαλίες και μανταρινιές και με καταπληκτική θέα της πόλης. Επιτέλους εν καιρώ ειρήνης.
Πηγή: Το κάστρο! Ανακαλύψτε το κι εσείς.
