Street corner / Γωνία Υψηλάντου και Ερμού

There are street corners in town that survived the building frenzy of the past few decades. 19th century two-storey homes with neoclassical or traditional features and much more human dimensions than the usual apartment blocks. Some are renovated and some sit in decay. Regrdless of their state, they now take their place in an urban setting with car congested roads, re-cycle bins, and facades that try to sell something or other to 21st century shoppers. Buildings have their own lives and fates. Some start out as well to do homes of wealthy merchants and over time fall from grace. They live on as pie shops. The very sunny weather we've been having drew me to an outdoor cafe on Kapodistriou square in the oldest neighbourhood of the lower town where I sat for what seemed like ages trying to make sense of the tangle of windows and balconies before me. Friends came and went. When they arrived I had nothing much. When they left I was onto something. 
Υπάρχουν γωνίες στην πόλη που επιβίωσαν την άγρια οικοδόμηση των περασμένων δεκαετιών. Δυόροφα κτίρια του 19ου αιώνα με κάποια νεοκλασσικά ή και παραδοσιακά στοιχεία και πολύ πιο ανθρώπινες διαστάσεις από τις πολυκατοικίες των εργολάβων. Μερικά έχουν επισκευαστεί και άλλα παραμένουν σε μια κατάσταση αργής κατάρρευσης. Όπως και να'ναι είναι κομμάτι της πόλης ανάμεσα σε δρόμους πνιγμένους από αυτοκίνητα και κάδους, με προσόψεις που έχουνε διαμορφωθεί για να πουλάνε καφέδες και οτιδήποτε άλλο στους περαστικούς του 21ου αιώνα. Το κάθε σπίτι έχει κι αυτό την δική του μοίρα. Κάποιο μπορεί να ξεκίνησε την ζωή του ως αρχοντικό πετυχημένου σταφιδέμπορου και να ξέπεσε με τους καιρούς. Έγινε τυροπιτάδικο για να 'ζήσει'. Οι λιακάδες των ημερών δεν με άφησαν ασυγκίνητη. Βρέθηκα σε ένα όμορφο ηλιόλουστο καφέ στην πλατεία Καποδιστρίου, σε μια γειτονία που είναι και η παλαιότερη της Κάτω πόλης, προσπαθώντας για πολύ ώρα να βγάλω άκρη στο χαρτί με το πολύπλοκο σκηνικό μπροστά μου. Φίλοι ήρθαν κι έφυγαν. Όταν ήρθαν δεν είχα κάνει τίποτα ιδιαίτερο. Όταν έφυγαν, κάτι είχα καταφέρει.