Slow sketch ending / Αργό σκίτσο τέλος

Waiting at the post office / Περιμένοντας στο ταχυδρομείο

Grey Summer / Γκρίζο Καλοκαίρι

It started out fine, but it looks like I picked the wrong beach today. A dark cloud overhead gathered strength and before I knew it I got caught in a topical storm. I think it literaly rained just where I was. I sheltered under a tree trying to wait it out, but it just seemed to grow stronger.

Ξεκίνησα σήμερα με λιακάδα για την παραλία αλλά απ'ότι φαίνεται διάλεξα λάθος προορισμό απ'όλες τις απόψεις. Ένα σύννεφο πήρε φόρα και μετά από μερικά προειδοποιητικά  μπουμπουνιτιά ξεκίνησε η βρόχη. Την άραξα κάτω από ένα δέντρο μπας και σταματήσει αλλά η βροχή δυνάμωνε. Σκορπίσανε οι περισσότεροι λουόμενοι άλλα κάποιοι συνέχισαν το μπάνιο τους. Τι να φοβηθούν άλλωστε; Ήταν είδη βρεγμένοι.
Εκεί που χάζευα την βροχή να πέφτει στη θάλασσα ξαφνικά άρχισε να βγαίνει από τον τοίχο παραδίπλα, κυβικά βρώμικο σαπουνόνερο, να χτυπάει μια μεταλλική κατασκευή η οποία είναι για να αλλάζουν οι λουόμενοι αλλά περισσότερο για να κρύβει τον προφανώς παράνομο αγωγό που έχει βάλει το κατάστημα, και με 2 αυλάκια που δημιούργησε η ορμή του νερού να καταλήγει στη θαλάσσα. Τρελλάθηκα. Το κατάστημα όχι μόνο άδειαζε τα υπολέιμματα της κουζίνας του, αλλά το έκανε μέρα μεσημέρι, ενώ υπήρχε κόσμος στην παραλία και έκανε μπάνιο, πιστεύοντας ότι η βροχή τους είχε σκορπίσει όλους. Μια κυρία που ήταν στο νερό ήθελε να βγει και βλέποντας το βρωμόνερο να έρχεται κατα πάνω της άλλαξε κατεύθυνση.
Τον τελευταίο καιρό που πάω για μπάνιο σε παραλίες στο Ακταίο, στον Αϊ Βασίλη και στα Αραχοβίτικα, είναι πια εμφανές ότι το νερό έχει γίνει μια χημική σούπα.  Όταν μπαίνω αισθάνομαι λες και κολλάει κάτι πάνω μου και κολυπμώντας δημιουργούνται φουσκάλες στην επιφάνεια του νερού. Μου θυμίζει τις σαπουνόφουσκες που έφτιαχνα  μικρή. Είναι πια κοινό μυστικό ότι τα μαγαζία, χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, πετάνε ότι μαζεύουνε μέσα στη θάλασσα. Ετσι με το χαζό σκεπτικό ότι αν πάω παραέξω θα τα βρω λίγο πιο καθαρά και θα κάνω ανενόχλητη το μπάνιο μου, άλλαξα παραλία. Αμ δε. Δεν τον βλέπω καλά τον Κορινθιακό κόλπο. Τα νερά σε περιοχές που τα είχαμε συνηθίσει πεντακάθαρα είναι είδη υποβαθμισμένα και επίσημα. Άραγε θα είχανε ποτε τα κότσια να βάλουνε το Ριο στο κόκκινο;
Έκανα τα παράπονά μου στο μαγαζί, νομίζω ότι είμουν η μόνη, και ένας αγχωμένος κύριος μου έκανε τον ανήξερο.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν ιδιωτικοποιηθούν και οι παραλίες. Αν αυτή είναι η ανάπτυξη τους, χωρίς υποδομές και παντελώς ανεξέλεγκτη, εγώ τουλάχιστον δεν θα συμμετέχω σ'αυτήν.  Εφόσον δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κανείς αρμόδιος (πόσο μάλλον ο μαγαζάτορας του υποτιθέμενου πολυτελές beach bar, που θεωρεί τους πελάτες του βόδια) για το αν το παιδί σου κολυμπάει μέσα σε απορρυπαντικά και λάδια, η μόνη λύση είναι να αρχίσουν να κλείνουν μερικοί. Απογοητεύτικα τόσο πολύ πια με αυτό που είδα σήμερα, που να μου κοπούν τα χέρια αν ξαναγοράσω καφέ ή οτιδήποτε άλλο σε παραλιακό μαγαζί ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ. Για να με βάλουνε να ρεμβάζω την υπέροχη κατεστραμμένη θέα τους και να κολυπμάω σε παραλίες που αργοπεθαίνουν με ένα υπερτιμημένο νεροζούμι; Φέτος ειδικά έχουμε πια και την μόδα του καφέ σε πλαστικό, τα οποία κάποιοι τα αφήνουν για διακοσμητικά στην αμμουδιά όταν φεύγουν. Τους ευχαριστώ κι αυτούς, μαζί με τους καπνιστές και τα αποτσίγαρά τους, για αυτόν τον υπέροχο παραλιακό «πλούτο».
Έχω είδη έναν θερμό στην τσάντα για το νερό, θα προθέσω και του καφέ. Και σ'αυτά σε λίγο θα προσθέσω και το καλάθι του πικνίκ με την ελπίδα ότι θα απομείνει κάπου να μπορώ να πάω. Ούτε πενηνταράκι πια γι'αυτήν την σαπίλα!

Dusk / Σούρουπο

..με θέα βουνό
..with a mountain view

..και θάλασσα.
..and a sea view.

Afternoon thunderstorm / Απογευματινή μπόρα

You wouldn't think this is a beach scene, but it is. A sudden afternoon thunderstorm complete with dark sea and lightning sent everyone scampering indoors. Wrapped in towels over coffee and backgammon, they waited out the storm.
Δεν θα το φανταζόταν κανείς αλλά αυτή είναι σκηνή παραλίας. Μια ξαφνική απογευματινή μπόρα με ασορτί μαυρισμένη θάλασσα και κεραυνούς, τους έστειλε όλους τρέχοντας εντός για να καλυφθούν. Τυλιγμένοι με πετσέτες, κάθησαν για καφέ και τάβλι και περίμεναν να περάσει η καταιγίδα.

What have the Romans ever done for us? / Τι έκαναν ποτέ οι Ρωμαίοι για μας;

Once I read an article in the local paper on the history of the town and the only thing I remember is that Antony and Cleopatra spent a Winter in Patras. Ever since then it has been lodged in my head that the town's Roman theatre is where Cleopatra took in a show during her Winter stay to ease her royal stress and spend some time with her love, and unfortunately historical facts will do absolutely nothing to change my mind.
Romantic notions aside, after the defeat of Antony by Octavius in the battle of Actium in 31BC, the Romans acknowledged the importance of the town's location because of its shipping links with Italy and Octavius was the first to decide to establish a Roman colony here under the rather impressive name Colonia Augusta Achaica Patrensis.
The Roman Odeum according to Pausanias was built around 160AD and is comparable in beauty to the Herodion in Athens despite it being much smaller in size, seating 3000 people. If his date is correct then it may have been built by either the emperor Antoninus Pius or Marcus Aurelius.
Whoever was responsible, after almost 2000 years it has been partially restored and is used to stage performances every year during the Summer festival. Given that the Romans were always good with functional solutions, I wonder what they would have made of the "periptero" (kiosk) out front.

Κάποτε διάβασα ένα άρθρο στην «Πελοπόννησο» για την ιστορία της πόλης και το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα πέρασαν έναν Χειμώνα στην Πάτρα. Από τότε μου έχει κολλήσει στο μυαλό ότι στο Ρωμαϊκό θέατρο ερχόταν η Κλεοπάτρα για να δει καμιά θεατρική παράσταση μήπως και ξεσκάσει λίγο από τα βασιλικά της βάσανα, παρεούλα με τον έρωτά της, και δυστυχώς οποιαδήποτε ιστορικά στοιχεία δεν μπορούν να να μου αλλάξουν γνώμη.
Πέρα απ'τις ρομαντικές μου τάσεις, μετά τη νίκη του Οκταβιανού εναντίον του Αντωνίου στο Άκτιον το 31πχ, οι Ρωμαίοι αναγνωρίζουν τη σημασία της θέσης της πόλης για τη ναυτική επικοινωνία με την Ιταλία και ο Οκταβιανός είναι ο πρώτος  ο οποίος αποφασίζει να δώσει στην πόλη νέα πνοή ιδρύοντας εδώ Ρωμαϊκή αποικία με την κάπως εντυπωσιακή ονομασία Colonia Augusta Achaica Patrensis.
Το Ρωμαϊκό Ωδείο κατά τον Παυσανία κτίστηκε περίπου το 160μχ και είναι συγκρίσημο ως προς την ομορφιά με το Ηρώδειο της Αθήνας, αν και σε μέγεθος είναι το μισό αφού μπορεί να δεχθεί 3000 θεατές. Αν η χρονολόγηση του Παυσανία είναι σωστή τότε πιθανότατα ήταν προσφορά είτε του αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου είτε του Μάρκου Αυρέλιου.
Οποιανού και να ήταν, μετά από σχεδόν 2000 χιλιάδες χρόνια έχει μερικώς αναστηλωθεί και χρησιμοποιείται το Καλοκαίρι για παραστάσεις. Αναρωτιέμαι αν οι Ρωμαίοι είχαν κι αυτοί περίπτερα.

Πηγή: Πάτρα Από την αρχαιότητα ως σήμερα

Looking for Summer / Ψάχνω το Καλοκαίρι

..and not finding it. June has arrived in a bit of a mood. We're still waiting today for another storm to break that just won't show. We've also been promised by the weatherman lots of red dust from Africa. Despite the cool and cloudy weather, some did not forego their afternoon swim. 

While I did the usual sketches.

..και δεν το βρίσκω. Ο Ιούνιος μας έφτασε μουτρωμένος. Περιμένουμε και σήμερα μια καταιγίδα που δεν λέει να ξεσπάσει. Ο μετεωρολόγος μας έχει υποσχεθεί και κόκκινη Αφρικανική σκόνη. Πάντως στην παραλία κάποιοι έκαναν το μπάνιο τους και το ακολούθησαν με μια ωραία συννεφοθεραπεία.

Κι εγώ το βιολί μου με τις ζωγραφιές. 



I'm building up quite a collection.
Αυξάνεται σιγά σιγά η συλλογή.