Here ends my small format 2012 Fabriano sketchbook. Time to make a new sketchbook. Times are tough so I'll go with the flow and make a sketchbook with whatever materials are available. Handmade is a lot more charming and personal than 'made in China' or anywhere else for that matter. Once you get into it, it takes something very very special to make you turn back. The bottom line is the paper. All those with a severe paper fetish similar to my own are probably nodding their heads right now. These are my all important views on sketchbooks. Other than that, sketching cafe folk is a favourite subject. These 2 looked like they were on a getting to know each other basis. Maybe they'll end up being just friends.. or maybe not.
Κι εδώ τελείωνει το μικρό μπλοκάκι της Fabriano του 2012 με το βελούδινο χαρτί. Ώρα να φτιάξω ένα καινούργιο. Σε χαλεπούς καιρούς επιβάλλονται οι κατασκευές με ότι υλικά υπάρχουν. Eξάλλου άλλη χάρη έχει το χειροποίητο. Έτσι και ξεκινήσει κανείς να τα φτιάχνει μόνος του πρέπει να βρει κάτι πολύ όμορφο για να εγκαταλήψει την συνήθεια. Αυτό που μετράει πάνω απ'όλα είναι η αίσθηση του χαρτιού. Όσοι έχουν φετίχ με το χάρτι καταλαβαίνουν τι εννοώ. Αυτές είναι οι σημαντικές μου απόψεις για τα μπλοκάκια! Πέρα απ'αυτό, οι θαμώνες στα καφέ είναι τελικά ένα αγαπημένο θέμα. Χρειάζεται να βρίσκομαι και σε μια απόσταση για να αποφύγω οποιαδήποτε παρεξήγησει. Αυτοί οι 2 τα λέγανε μια χάρα. Μάλλον ήταν σε στάδιο γνωριμίας.
No comments:
Post a Comment