Just as I arrived in the centre of town this afternoon one of the ferries entered the port and docked on the central pier. I've always been impressed and mildly amused by the way the ferries sit in with the rest of the urban landscape when they're docked in this central location. You look down towards the water and all you see is part of a ship 4 or 5 storeys high blending in with roads, buildings, signs, traffic and the general mayhem of daily living. A temporary backdrop to the life of the town, as if it's the most natural thing in the world to have a ship on shore. And then off they go again leaving an open horizon.
Όταν έφτασα σήμερα το μεσημέρι στο κέντρο της πόλης ένα από τα πλοία μπήκε στο λιμάνι και έδεσε στο μώλο. Πάντα με εντυπωσίαζε ο τρόπος που τα πλοία γίνονται κομμάτι του τοπίου της πόλης όταν αράζουν σ'αυτό το κεντρικό σημείο. Κοιτάς προς την θάλασσα και το μόνο που βλέπεις είναι ένα τμήμα ενός τεράστιου πλοίου, 4 με 5 ορόφους ψηλό, να αναμειγνύεται με δρόμους, χτίρια, ταμπέλες, κίνηση και τον γενικό χαμό της καθημερινότητας. Ένα προσωρινό σκηνικό στη ζωή της πόλης, λες και το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο είναι ένα πλοίο στη στεριά. Και μετά ξαναφεύγουν αφήνοντας τον ορίζοντα ανοιχτό.
No comments:
Post a Comment