The Train Station / Ο Σταθμός του τραίνου

The platform of the central train station. It has the modesty of a small town station and all the qualities of a place of transit. Τhe accompanying boredom of waiting with strangers, the emotional hellos and goodbyes and that cutting wind in Winter. 
The drawing was started days ago before the storms hit. I tweaked it to a finish yesterday before starting a new one from the same spot.

Η πλατφόρμα του σταθμού άνευ τραίνου. Έχει την μετριότητα ενός επαρχιακού σταθμού και όλα τα χαρακτηριστικά ενός χώρου διέλευσης ανθρώπων. Την πλήξη της αναμονής με ξένους, τους συναισθηματικούς χαιρετισμούς και αποχαιρετισμούς και τον αἐρα που σε κόβει μέχρι το κόκκαλο τον Χειμώνα.
Αν και τα δρομολόγια προς Αθήνα έχουν κοπεί εδώ και καιρό, υπάρχει τουλάχιστον ο προαστιακός.
Την ζωγραφιά την ξεκίνησα πριν ξεσπάσει η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών. Χτες κατόρθωσα να την τελειώσω από το ίδιο σημείο πριν ξεκινήσω μια καινούργια.

Slow sketch / Αργό σκίτσο

It's a great skill to be able to sketch a scene and capture an atmosphere in 10 minutes flat. I truly admire a fast and vibrant sketch. There are some great ones in some of the blogs listed on the right. Unfortunately, I most enjoy the slow, oversized sketch that can go on for days over cups of coffee in comfortable vantage points. (Yes, highly impractical as far as travel sketches go, but I'll worry about that another time.) Some people meditate, I like to enter the sketching zone, unrushed, surfacing occasionally to catch snippets of conversation from those around me. 
Today the theme seemed to be foreign travel. The cafe I sat at near the railway lines in front of the central pier has cheap coffee and a young clientele. Two seperate groups of friends in their 20's were talking about Barcelona while one guy shared a story about an acquaintance's travels in China. He was so incredibly thin apparently that the good people in China were compelled to feed him to improve his miserable lot and save him from certain death, resulting in him having a very inexpensive exotic holiday. He made his Chinese connections through facebook. How that was done was worth further investigation.
Prior to conveying this story he was in negotiations with someone on his mobile to buy a 150 euro Chinese scooter. It sounded like a steal. Especially if it actually ran.
This was today's sketching installment. I'll be posting this drawing as it progresses.

Είναι μια εξαιρετική ικανότητα να μπορεί κάποιος να σκιτσάρη μια σκηνή και να συλλάβει την ατμόσφαιρα μέσα σ'ένα δεκάλεπτο. Πραγματικά θαυμάζω ένα γρήγορο σκίτσο γεμάτο ζωντάνια. Υπάρχουν κάποια καταπληκτικά γρήγορα σε κάποια από το μπλογκς στη δεξιά στήλη. Δυστυχώς εμένα μ'αρέσει το αργό, υπερμεγέθες σκίτσο που χρειάζεται μέρες σε αναπαυτική θέση με καφέδες. Μερικοί άνθρωποι κάνουν διαλογισμό, εγώ μπαίνω στην ζώνη του σκίτσου, αβίαστα, επιστρέφοντας στην πραγματικότητα που και που για να πιάσω κομμάτια κάποιας συζήτησης γύρω μου.
Σήμερα το θέμα ήταν ταξίδια στο εξωτερικό. Η καφετέρια που έκατσα δίπλα στις γραμμές μπροστά στον μόλο έχει φθηνό καφέ και νεανικούς πελάτες. Δυο διαφορετικές παρέες από εικοσάρηδες συζητάγανε για την Βαρκελώνη ενώ κάποιος έλεγε μια ιστορία ενός γνωστού που ταξίδεψε στην Κινά. Ήταν τόσο αδύνατος που οι καλοί άνθρωποι στην Κίνα ένιωθαν την ανάγκη να τον φιλοξενήσουν και να τον ταϊσουν μήπως και βελτιώσουν το κακό του χάλι και των σώσουν από τον βέβαιο θάνατο, κάνοντας τις εξωτικές διακόπες του πάμφθηνες. Τις διασυνδέσεις του τις έκανε μέσω φατσοβιβλίου. Τώρα πως κάνει κανείς διασυνδέσεις με Κινέζους ηλεκτρονικά είναι άξιο περαιτέρω συζήτησης.
Πριν πει αυτή την ιστορία στους φίλους του, διαπραγματευόταν μέσω κινητού να αγορασεί ένα κινέζικο μηχανάκι με 150 ευρώ. Θεωρήθηκε καλή περίπτωση.
Αυτό είναι το σημερινό κομμάτι του σκίτσου.  Θα αναρτώ κάθε φορά την εξέλιξή του και όσο με πάρει.

Top end of the square / Πάνω μέρος της πλατείας

Sketching away on your own in cafes means inadvertently listening to other people's stories. Broken long-term relationships that can't be mended, serious health issues and scrapes with death, handling misguided psychologically disturbed youth. Sitting at the top end of the square today sketching the fountain's silenus and winged lions turned out to be all about the personal and very human dramas of strangers. 

Σκιτσάροντας μόνη σου σε καφέ σημαίνει άθελα σου να ακούς τις ιστορίες των άλλων. Χαλασμένες μακροπρόθεσμες σχέσεις που δεν σώζονται, σοβαρά προβλήματα υγείας και περιπτύξεις με τον θάνατο, διαχείριση παραστρατημένων και ψυχολογικά διαταραγμένων νέων. Σήμερα η παραμονή μου στο πάνω μέρος της πλaτείας ζωγραφίζοντας τον σειληνό και τα φτερωτά λιοντάρια του συντριβανιού, εμπεριείχε κάτι από το προσωπικό και πολύ ανθρώπινο δράμα αγνώστων.

Good Friday / Μεγάλη Παρασκευή

My first ecclesiastical sketch. I was very comfortable and warm in the town's cathedral today. A stream of people were pouring in to worship the epitaph. I sketched away trying to look inconspicuous. Either that or nobody was in the least bothered.
Have a lovely easter everyone. 

Το πρώτο μου εκκλησιαστικό σκίτσο. Έννοιωθα μια ζεστασιά μέσα στην Ευαγγελίστρια σήμερα το μεσημέρι. Κάθησα και προσπαθούσα διακριτικά να σκιτσάρω την ατελείωτη σειρά των προσκηνητών.
Καλή Ανάσταση.

Restaurant with a view / Εστιατόριο με θέα

A late easter Thursday lunch turned out to be a great sketching spot, helping me increase my collection of street corners. I am still discovering all the different angles from which to sketch the town's central square. And I'm not yet done. 

Ένα απογευματινό σαρακοστιανό γεύμα σε κεντρικό εστιατόριο κατέληξε να είναι καταπληκτικό σημείο για σκιτσάρισμα και με βοήθησε να αυξήσω την συλλογή μου από γωνίες της πόλης. Ακόμα ανακαλύπτω όλα τα διαφορετικά σημεία από τα οποία μπορώ να σκιτσάρω αυτήν την πλατεία. Κι έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου.

Summer fantasy / Καλοκαιρινή φαντασίωση

I'm sick of cold weather. I'm sick of the rain and all those lovely, delicate greens and lilacs that appear and disappear on the horizon according to the whim of the wind and the cloud's fancy. Ships come and go gliding along silver and the boats docked in the marina are safe against the jetties. No, I'd rather be here, argueing with Sophia's hot, useless boyfriend and discovering sunken treasure!

Βαρέθηκα το κρύο. Βαρέθηκα την βροχή και όλα αυτά τα όμορφα, ντελικάτα πράσινα και λιλά που εμανίζονται και χάνονται στον ορίζοντα ανάλογα με τα κέφια του ανέμου και της συννεφιάς τα γούστα. Τα πλοία πηγαινοέρχονται γλιστρώντας πάνω σε ασημιά και οι βάρκες δεμένες στην μαρίνα είναι ασφαλείς πλάι στις προβλήτες. Μπα, προτιμώ να είμαι εδώ, να πλακώνομαι κι εγώ με τον αχαΐρευτο γόη γκόμενο της Σοφίας και να ανακαλύπυτω θυσαυρούς στο βυθό!

Carnival Trio / Τρεις του καρναβαλιού

Acrylic on canvas 92x62cm

The town's road map redesigned as a plaid background on which to draw local girls participating in one of the town's biggest festivities.
Ο οδικός χάρτης Πατρών σχεδιασμένος ως καρό προετοιμασία, στον οποίο ζωγράφισα κοπέλες που παίρνουν μέρος στην μεγαλύτερη γιορτή της πόλης.

Apollon Theatre / Θέατρο Απόλλων

Little urban landscape A5 size. 
Μικρό αστικό τοπίο μέγεθος Α5. 



A quiet afternoon walk led me back to the central square. This time working with small A5 sheets and focusing on, well, just the bits I like. I started as one might expect with the 19th century Apollon theatre. It still manages to effortlessly dominate amongst the towering blocks that surround it. And so it should. Built by the town's wealthy merchant class, the Apollon theatre is a symbol of an age of prosperity reflecting the worldly tastes of an elite. It is a miniature replica of Milan's La Scala and no expense was spared in its construction using stone from Trieste, iron railings from England, statues from Vienna, marble from Livorno and other materials from all over Greece. It is perfectly fitting that it should constantly draw ones attention.
It is one of only 3 surviving and operational neoclassical theatres in Greece, the other 2 being in Tripoli and Syros.

Μιά ήσυχη απογευματινή βόλτα με οδήγησε στην κεντρική πλατεία. Αυτή την φορά δουλεύοντας με μικρά Α5 χαρτία και εστιάζοντας σε ότι μ'αρέσει, ξεκίνησα με τι άλλο, το δημοτικό θέατρο. Ακόμα και τώρα ανάμεσα σε τόσες πολυκατοικίες  καταφέρνει να κυριαρχεί με μια άνεση. Κι έτσι πρέπει. Χτίστηκε από πλούσιους έμπορους της πόλης και είναι ένα σύμβολο μιάς εύπορης εποχής που αντανακλά τα κοσμοπολίτικα γούστα τους. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα ακριβότερα και πιο πολυτελή της εποχής, πέτρα Τεργέστης , κάγκελα από την Αγγλία, αγάλματα από την Βιέννη, μάρμαρα από το Λιβόρνο, πέτρα από τον Αστακό και διάφορα άλλα από την υπόλοιπη Ελλάδα. Με τόση φινέτσα είναι επόμενο ότι θα τραβάει πάντα την προσοχή.
Είναι από τα μόνο 3 νεοκλασσικά θέατρα που διασώζονται ανα την Ελλάδα, τα άλλα δύο είναι το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο της Τρίπολης που ανεγέρθη το 1910 και το Θέατρο Απόλλων Σύρου με έτος ανέγερσης το 1864.

Coffee time / Ώρα του καφέ