It's a great skill to be able to sketch a scene and capture an atmosphere in 10 minutes flat. I truly admire a fast and vibrant sketch. There are some great ones in some of the blogs listed on the right. Unfortunately, I most enjoy the slow, oversized sketch that can go on for days over cups of coffee in comfortable vantage points. (Yes, highly impractical as far as travel sketches go, but I'll worry about that another time.) Some people meditate, I like to enter the sketching zone, unrushed, surfacing occasionally to catch snippets of conversation from those around me.
Today the theme seemed to be foreign travel. The cafe I sat at near the railway lines in front of the central pier has cheap coffee and a young clientele. Two seperate groups of friends in their 20's were talking about Barcelona while one guy shared a story about an acquaintance's travels in China. He was so incredibly thin apparently that the good people in China were compelled to feed him to improve his miserable lot and save him from certain death, resulting in him having a very inexpensive exotic holiday. He made his Chinese connections through facebook. How that was done was worth further investigation.
Prior to conveying this story he was in negotiations with someone on his mobile to buy a 150 euro Chinese scooter. It sounded like a steal. Especially if it actually ran.
This was today's sketching installment. I'll be posting this drawing as it progresses.
Είναι μια εξαιρετική ικανότητα να μπορεί κάποιος να σκιτσάρη μια σκηνή και να συλλάβει την ατμόσφαιρα μέσα σ'ένα δεκάλεπτο. Πραγματικά θαυμάζω ένα γρήγορο σκίτσο γεμάτο ζωντάνια. Υπάρχουν κάποια καταπληκτικά γρήγορα σε κάποια από το μπλογκς στη δεξιά στήλη. Δυστυχώς εμένα μ'αρέσει το αργό, υπερμεγέθες σκίτσο που χρειάζεται μέρες σε αναπαυτική θέση με καφέδες. Μερικοί άνθρωποι κάνουν διαλογισμό, εγώ μπαίνω στην ζώνη του σκίτσου, αβίαστα, επιστρέφοντας στην πραγματικότητα που και που για να πιάσω κομμάτια κάποιας συζήτησης γύρω μου.
Σήμερα το θέμα ήταν ταξίδια στο εξωτερικό. Η καφετέρια που έκατσα δίπλα στις γραμμές μπροστά στον μόλο έχει φθηνό καφέ και νεανικούς πελάτες. Δυο διαφορετικές παρέες από εικοσάρηδες συζητάγανε για την Βαρκελώνη ενώ κάποιος έλεγε μια ιστορία ενός γνωστού που ταξίδεψε στην Κινά. Ήταν τόσο αδύνατος που οι καλοί άνθρωποι στην Κίνα ένιωθαν την ανάγκη να τον φιλοξενήσουν και να τον ταϊσουν μήπως και βελτιώσουν το κακό του χάλι και των σώσουν από τον βέβαιο θάνατο, κάνοντας τις εξωτικές διακόπες του πάμφθηνες. Τις διασυνδέσεις του τις έκανε μέσω φατσοβιβλίου. Τώρα πως κάνει κανείς διασυνδέσεις με Κινέζους ηλεκτρονικά είναι άξιο περαιτέρω συζήτησης.
Πριν πει αυτή την ιστορία στους φίλους του, διαπραγματευόταν μέσω κινητού να αγορασεί ένα κινέζικο μηχανάκι με 150 ευρώ. Θεωρήθηκε καλή περίπτωση.
Αυτό είναι το σημερινό κομμάτι του σκίτσου. Θα αναρτώ κάθε φορά την εξέλιξή του και όσο με πάρει.
No comments:
Post a Comment