I've been dying to draw this old motorbike at the beach for the last couple of days. Today I finally sat on a low stone wall at the end of someone's garden, nicely secluded, to sketch it. Just as I was about to finish, I turned my back for a minute to use my watercolour box and I turned round to find that despite all the empty spaces, someone had parked right in front of the whole scene oblivious to what I was doing. I thought being inconspicuous when drawing on the street would be a good thing.
So I was done.
Ήθελα παρα πολύ να ζωγραφίσω μια παλιά μηχανή στην παραλία τις τελευταίες μέρες. Τελικά σήμερα κάθησα σε μια πέτρινη μάντρα στην άκρη μιάς αυλής, καλά απομονομένη, για να την σκιτσάρω. Εκεί που πήγαινα να τελειώσω, γυρνάω για λίγο και πριν καλά καλά το καταλάβω, κάποιος πάρκαρε μπροστά στο σκηνικό ανυποψίαστος για το τι έκανα. Οι θέσεις παρκαρίσματος ήταν όλες άδειες! Πίστευα πως το να μένω απαρατήρητη όταν ζωγραφίζω στον δρόμο είναι κάτι καλό.
Έτσι τελείωσα.
So I was done.
Ήθελα παρα πολύ να ζωγραφίσω μια παλιά μηχανή στην παραλία τις τελευταίες μέρες. Τελικά σήμερα κάθησα σε μια πέτρινη μάντρα στην άκρη μιάς αυλής, καλά απομονομένη, για να την σκιτσάρω. Εκεί που πήγαινα να τελειώσω, γυρνάω για λίγο και πριν καλά καλά το καταλάβω, κάποιος πάρκαρε μπροστά στο σκηνικό ανυποψίαστος για το τι έκανα. Οι θέσεις παρκαρίσματος ήταν όλες άδειες! Πίστευα πως το να μένω απαρατήρητη όταν ζωγραφίζω στον δρόμο είναι κάτι καλό.
Έτσι τελείωσα.
No comments:
Post a Comment