Carnival is on / Το καρναβάλι ξεκίνησε

The opening ceremony of this year's carnival was on the 17th of January. Τhere are 28 official events building up to the grand parade on the 2nd of March and countless unofficial events that take place all over town.

The town has been so thoroughly decorated that it would be hard to miss. Carnival in this place is bigger than Christmas!



Το καρναβάλι ξεκίνησε από τις 17 Γενάρη. Θα βρέιτε το πρόγραμμα των επίσημων εκδηλώσεων εδώ. Για το πρόγραμμα των ανεπίσημων εκδηλώσεων, πάρτε τηλέφωνο τους φίλους σας επειγόντως.

Unexpected visitors / Aπρόσμενοι επισκέπτες

We were lucky enough to be visited for the past couple of days by one of the most beautiful ships I have ever seen. The Kruzenshtern with its 4 great golden masts looked like a jewel amongst all the ferries and cargo ships in the port. It drew people like a magnet who were queueing with their kids for a chance to stroll on board. I spent some time walking round it wandering whether I should join the queue while bitterly regretting not bringing my camera. Eventually I decided to do what I do and record it my way. 
It's been a very cold and crisp day with the weather not quite sure what to do with itself. We've had everything today from hail and rain in the morning to glorious sunshine in the afternoon. I told myself that this would be by comparison a lovely spring day for the lucky Russian sailors who have the opportunity to sail the seven seas on this vessel. Today's temperature in Kaliningrad, -10C with light snow. I doubt that there's a lot of outdoor sketching going on in that town. Today's temperature in Patras, 16C with chance of rain and wingey sketcher. (Pass the vodka comrades.)
This is the best sketch I could do in the cold with my not so Russian flu ridden self. At some point while drawing , I looked up and I was suddenly shocked to find dozens of sailors in black perched along the yard and sails (yes I had to look that up here). From the looks of things, fear of heights is something that gets cured in the Russian navy. They were so high up and this thing is so huge they literally looked like line marks with legs! Today I was very impressed.

Είχαμε την μεγάλη τύχη να μας επισκεφτεί τις δύο τελευταίες ημέρες ένα από τα ωραιότερα καράβια που έχω δει. To Kruzenshtern με τα 4 χρυσά κατάρτια έμοιαζε με κόσμημα ανάμεσα στα άλλα πλοία στο λιμάνι. Τραβούσε τον κόσμο σαν μαγνήτης, ο οποίος ερχόταν και στεκόταν στην σειρά με τα παιδιά τους για μια ευκαιρία να ανέβουν και να βολτάρουν στο κατάστρωμα. Καθόμουν και το χάζευα αναρωτώντας τον εαυτόν μου αν θα έπρεπε να πιάσω κι εγώ σειρά. Είχα μετανιώσει πικρά που είχα αφήσει την φωτογραφική μηχανή στο σπίτι. Τελικά αποφάσισα να κάνω αυτό που κάνω συνήθως και να το καταγράψω με τον δικό μου τρόπο. 
Σήμερα το κρύο ήταν τσουχτερό και ο καιρός δεν αποφάσιζε τι ήθελε. Τα είχαμε όλα από χαλάζι και χιονόνερο το πρωί μέχρι και λιακάδες το απόγευμα. Αποφάσισα ότι σήμερα, συγκριτικά, θα ήταν μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα για τους τυχερούς Ρώσους ναύτες που έχουν την ευκαιρία να γυρίσουν τον κόσμο πάνω σ'αυτό το πλοίο. Σημερινή θερμοκρασία στο Kaliningrad, -10 βαθμοί κελσίου με ελαφριά χιονόπτωση. Αμφιβάλω να ζωγράφιζαν στους δρόμους. Σημερινή θερμοκρασία στην Πάτρα, 16 βαθμοί κελσίου, με πιθανότητα βροχής και σκιτσογράφο μες στην γκρίνια.
Αυτό είναι το καλύτερο σκίτσο που μπορούσα να κάνω μες στο κρύο με τον όχι και τόσο Ρώσικο και γριπιασμένο εαυτό μου. Κάποια στιγμή κοίταξα πάνω και ξαφνιάστικα όταν είδα καμιά εικοσαριά ναύτες ντυμένους στα μαύρα να ακροβατούν ψηλά στα πανιά. Η υψοφοβία απ'ότι φαίνεται θεραπεύεται στο Ρωσικό ναυτικό. Ήταν τόσο ψηλά που φαινόσαντε σαν μαύρες γραμμούλες με πόδια! Σήμερα πραγματικά εντυπωσιάστικα.

A young lady on the street / Μιά κοπέλα στο δρόμο

Acrylic on canvas 55.5x90cm

Rainy day route / Βροχερή διαδρομή

It rained today and I was caught out without an umbrella. I was grateful to be indoors when I could. 
Έβρεχε σήμερα και βρέθηκα έξω χωρίς ομπρέλα. Είμουν ευγνώμων κάθε φορά που μου δινόταν η ευκαιρία να είμαι σε εσωτερικό χώρο. 

The long wait at the post office was very welcome.

I dare say anyone else would have said the same. Once I started sketching I was hardly interested in anything else. 

So much so I nearly missed my place in the queue. And the ladies there won't take any dilly dallying from anyone.

Η μεγάλη αναμονή στο ταχυδρομείο ήταν καλοδεχούμενη. 

Δεν νομίζω να το έλεγε κανείς άλλος αυτό. Από την στιγμή που άρχισα να ζωγραφίζω δεν με πολυενδιέφερε ότι δήποτε άλλο. 

Αποροφήθικα τόσο που παραλίγο να χάσω την θέση μου στην σειρά. Η κυρίες που εξυπηρετούν τον κόσμο δεν πολύ σηκώνουν τους αργοπορημένους.

As I left the post office I decided the best place to draw today was the council library. I walked as fast as I could trying to avoid the rain and the street vendors that blocked my path in their effort to sell umbrellas. They seemed to be everywhere! 

Φεύγοντας από το ταχυδρομείο αποφάσισα ότι το καλύτερο μέρος για μια ζωγραφιά σήμερα ήταν η δημοτική βιβλιοθήκη. Περπάτησα όσο πιο γρήγορα μπορούσα προσπαθώντας να αποφύγω την βροχή και τους μικροπωλητές που μου έφραζαν τον δρόμο για να μου πουλήσουν τις ομπρέλες τους. Μα δεν υπήρχε γωνία κενή! 

I like the library. I like the old books. I like having the ability to discover in a large space that I can actually physically move around in, where fantasy and the world of ideas comes in the form of a natural material that can withstand the ages. How easy it is to consume and destroy the digital world. I feel cosy and safe in a library. As if all that knowledge can protect me from the world outside. The leaky roof dripping on tables and chairs in the reading room did nothing to change that notion. Some people find them dull. I just don't see it.

Μου αρέσει η βιβλιοθήκη. Μου αρέσουν τα παλιά βιβλία. Μου αρέσει αυτή η δυνατότητα της ανακάλυψης μέσα σε έναν τεράστιο υπαρκτό χώρο όπου η φαντασία και αυτός ο τετραπέραντος κόσμος των ιδεών παίρνει την μορφή μιας φυσικής ύλης στα χέρια σου. Πόσο εύκολα αναλώνεται και καταστρέφεται αυτός ο ψηφιακός κόσμος. Έχω μια αίσθηση ασφάλειας σε μια βιβλιοθήκη. Λές και όλη αυτή η γνώση μπορέι να με οχηρώσει ενάντια στους λαιστρυγόνες και τους κύκλωπες εκεί έξω. Ακόμα και η τρύπια στέγη που έσταζε απ΄την βροχή πάνω στα τραπέζια δεν μπορούσε να μου αλλάξει αυτήν την πεποιήθηση. Μερικοί άνθρωποι τις βρίσκουν βαρέτες. Δεν μπορώ να το καταλάβω. 

I love street corners / Μ'αρέσουν οι γωνίες του δρόμου

I've been meaning to draw this central corner for a while. I really wanted to study all its peculiarities. It's lights and darks, its highs and lows, its nooks and crannies. And finally I did and they were all quite beautiful. The cafe seating arrangement was ideal. Tall enough for me to look over parked cars and very comfortble, with the space of a work bench, right next to the sidewalk. It's as if they had taken me into account when they planned it all. As time goes by this town seems to adapt all the more to me. If only the Sade cd they had playing on loop had jammed. It would have all been perfect. 

Την είχα βάλει στο μάτι αυτήν την γωνία εδώ και καιρό. Ήθελα πάρα πολύ να μελετήσω όλες τις ιδιοσυγκρασίες της. Τα φωτείνα και τα σκούρα της, τα ψηλά και τα χαμηλά της, τα στραβά και τα ίσια της. Και τελικά τα κατάφερα και ήταν όλα όμορφα. Η θέση της καφετέριας στην οποία έκατσα ήταν ιδανική. Ψηλή για να βλέπω πάνω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και αναπαυτική με την άνεση πάγκου εργασίας. Λες και με σκέφτηκαν όταν τα τοποθέτησαν.  Όσο περνάει ο καιρός αυτή η πόλη όλο και έρχεται στα μέτρα μου.

Marina / Μαρίνα

To the pier / Προς τον μόλο

Anyone fancy a short sea voyage on the Ionian sea? The ship is waiting. 

Ταξιδάκι στο Ιόνιο θέλει κανείς; Το πλοίο περιμένει. 

3 Α4 sheets 21 x 89.1 cm

Never ending / Το ατελείωτο

 

Here I am again with a sketch that will not end. Three A4 sheets long with meticulous detail and counting. I've spent 2 sunny afternoons looking towards the central pier of the port, trying to make headway. Working on the street poses its challenges. In the first 40 minutes or so there were countless interruptions. A swirl of people all had something to sell or something to say while I tried to figure out what I had drawn wrong the day before. It truly made my head spin. Funnily enough I just noticed that there isn't a single soul in the picture I've posted.
There are worse ways to spend a couple of hours. I'll  be back again tomorrow to finally finish and hopefully everything will be as I left it. Will the ship sail or not? Oh the suspense.

Να'μαι πάλι με ένα σκίτσο που δεν λέει να τελείωσει. Τρία Α4 χαρτιά φάρδος με μπόλικη λεπτομέρεια και βλέπουμε. Αφιέρωσα ήδη 2 ηλιόλουστα μεσημέρια κοιτάζοντας προς τον μόλο προσπαθώντας να το εξελίξω. Δουλεύοντας στον δρόμο έχει τα περίεργά του. Μέσα στα πρώτα 40 λεπτά με διακόψανε χίλιοι δυο. Ένας ανθρωπο-στρόβιλος με περιτρυγίριζε από μικροπωλητές, ζητιάνους, περίεργους και μη. Είχαν όλοι κάτι να μου πουλήσουν και κάτι να μου πουν ενώ εγώ προσπαθούσα να βρω τι είχα κάνει λάθος την προηγούμενη μέρα. Πραγματικά ζαλίστηκα. Η πλάκα είναι ότι δεν υπάρχει ψυχή στη φωτογραφία που ανάρτησα.
Υπάρχουν και χειρότεροι τρόποι να περάσει κανείς το μεσημέρι του, δεν μπορώ να πω. Αύριο θα'θελα να καταφέρω να τελείωσω και εύχομαι όλα να είναι εκεί που τα άφησα. Θα φύγει ή δεν θα φύγει το καράβι; Μεγάλη η αγωνία.

In one simple act / Mε μια απλή πράξη

In my quest to try and draw this place from as many different vantage points as possible, I am slowly working my way through every cafe in town. That will end up being a feat in itself as there are so many to choose from. Record unemployment has meant that people will try their turn at whatever they can in order to make a living and survive. Clothes and shoe shops in prime locations in the centre of town have been replaced by cafes and bakeries. The competition is steep and yet the need is ever present. Spending time with friends sharing cheese pies and savouring perfectly made cappucinos has become our primary entertainment. The ceremony of sitting for tea or coffee preserves the feeling of being civilised, in what has become a barbarous time. Just like that, in one simple act.
The sidewalks at regular intervals have tall tables and chairs, all beckoning with the promise of a comfortable view of urban traffic. Perfect for a compulsive sketcher. I really couldn't have wished for anything better for my 2014 drawing escapades.

Στην προσπάθειά μου να ζωγραφίσω αυτήν την πόλη από όσες πιο πολλές γωνιές μπορώ, έχω αρχίσει σίγα σιγά να περνάω από όλες τις καφετέριές της. Αυτό κι αν δεν θα είναι τελικά κατόρθωμα μιας και υπάρχουν τώρα πια τόσες πολλές για να διαλέξεις. Η κρίση έκλεισε τα μαγαζιά με ρούχα και παππούτσια και μας έφερε καφέδες και φούρνους. Ο συναγωνισμός είναι τεράστιος, όπως φαίνεται να είναι και η ανάγκη. Η κύρια διασκέδασή μας πια είναι ένας καφές και μια τυρόπιτα ακόμα και σε παγκάκι. Η τελετουργία του να κάτσεις για έναν καφέ διατηρεί την αίσθηση πολιτισμένου ανθρώπου σε μια όλο και πιο βάρβαρη εποχή. Έτσι, με μια απλή πράξη. 
Τα πεζοδρόμια γέμισαν ψηλά τραπέζια και καθίσματα, προσφέροντας μια αναπαυτική θέα ανάμεσα στην κίνηση της πόλης. Ιδανικές συνθήκες για μία  τακτική σκιτσογράφο. Δεν θα μπορούσα να είχα φανταστεί κάτι καλύτερο για τις σχεδιαστικές αναζητήσεις του 2014.