Wednesday, January 15, 2014

Rainy day route / Βροχερή διαδρομή

It rained today and I was caught out without an umbrella. I was grateful to be indoors when I could. 
Έβρεχε σήμερα και βρέθηκα έξω χωρίς ομπρέλα. Είμουν ευγνώμων κάθε φορά που μου δινόταν η ευκαιρία να είμαι σε εσωτερικό χώρο. 


The long wait at the post office was very welcome.

I dare say anyone else would have said the same. Once I started sketching I was hardly interested in anything else. 

So much so I nearly missed my place in the queue. And the ladies there won't take any dilly dallying from anyone.

Η μεγάλη αναμονή στο ταχυδρομείο ήταν καλοδεχούμενη. 

Δεν νομίζω να το έλεγε κανείς άλλος αυτό. Από την στιγμή που άρχισα να ζωγραφίζω δεν με πολυενδιέφερε ότι δήποτε άλλο. 

Αποροφήθικα τόσο που παραλίγο να χάσω την θέση μου στην σειρά. Η κυρίες που εξυπηρετούν τον κόσμο δεν πολύ σηκώνουν τους αργοπορημένους.


As I left the post office I decided the best place to draw today was the council library. I walked as fast as I could trying to avoid the rain and the street vendors that blocked my path in their effort to sell umbrellas. They seemed to be everywhere! 

Φεύγοντας από το ταχυδρομείο αποφάσισα ότι το καλύτερο μέρος για μια ζωγραφιά σήμερα ήταν η δημοτική βιβλιοθήκη. Περπάτησα όσο πιο γρήγορα μπορούσα προσπαθώντας να αποφύγω την βροχή και τους μικροπωλητές που μου έφραζαν τον δρόμο για να μου πουλήσουν τις ομπρέλες τους. Μα δεν υπήρχε γωνία κενή! 



I like the library. I like the old books. I like having the ability to discover in a large space that I can actually physically move around in, where fantasy and the world of ideas comes in the form of a natural material that can withstand the ages. How easy it is to consume and destroy the digital world. I feel cosy and safe in a library. As if all that knowledge can protect me from the world outside. The leaky roof dripping on tables and chairs in the reading room did nothing to change that notion. Some people find them dull. I just don't see it.

Μου αρέσει η βιβλιοθήκη. Μου αρέσουν τα παλιά βιβλία. Μου αρέσει αυτή η δυνατότητα της ανακάλυψης μέσα σε έναν τεράστιο υπαρκτό χώρο όπου η φαντασία και αυτός ο τετραπέραντος κόσμος των ιδεών παίρνει την μορφή μιας φυσικής ύλης στα χέρια σου. Πόσο εύκολα αναλώνεται και καταστρέφεται αυτός ο ψηφιακός κόσμος. Έχω μια αίσθηση ασφάλειας σε μια βιβλιοθήκη. Λές και όλη αυτή η γνώση μπορέι να με οχηρώσει ενάντια στους λαιστρυγόνες και τους κύκλωπες εκεί έξω. Ακόμα και η τρύπια στέγη που έσταζε απ΄την βροχή πάνω στα τραπέζια δεν μπορούσε να μου αλλάξει αυτήν την πεποιήθηση. Μερικοί άνθρωποι τις βρίσκουν βαρέτες. Δεν μπορώ να το καταλάβω. 


No comments:

Post a Comment