Here I am again with a sketch that will not end. Three A4 sheets long with meticulous detail and counting. I've spent 2 sunny afternoons looking towards the central pier of the port, trying to make headway. Working on the street poses its challenges. In the first 40 minutes or so there were countless interruptions. A swirl of people all had something to sell or something to say while I tried to figure out what I had drawn wrong the day before. It truly made my head spin. Funnily enough I just noticed that there isn't a single soul in the picture I've posted.
There are worse ways to spend a couple of hours. I'll be back again tomorrow to finally finish and hopefully everything will be as I left it. Will the ship sail or not? Oh the suspense.
Να'μαι πάλι με ένα σκίτσο που δεν λέει να τελείωσει. Τρία Α4 χαρτιά φάρδος με μπόλικη λεπτομέρεια και βλέπουμε. Αφιέρωσα ήδη 2 ηλιόλουστα μεσημέρια κοιτάζοντας προς τον μόλο προσπαθώντας να το εξελίξω. Δουλεύοντας στον δρόμο έχει τα περίεργά του. Μέσα στα πρώτα 40 λεπτά με διακόψανε χίλιοι δυο. Ένας ανθρωπο-στρόβιλος με περιτρυγίριζε από μικροπωλητές, ζητιάνους, περίεργους και μη. Είχαν όλοι κάτι να μου πουλήσουν και κάτι να μου πουν ενώ εγώ προσπαθούσα να βρω τι είχα κάνει λάθος την προηγούμενη μέρα. Πραγματικά ζαλίστηκα. Η πλάκα είναι ότι δεν υπάρχει ψυχή στη φωτογραφία που ανάρτησα.
Υπάρχουν και χειρότεροι τρόποι να περάσει κανείς το μεσημέρι του, δεν μπορώ να πω. Αύριο θα'θελα να καταφέρω να τελείωσω και εύχομαι όλα να είναι εκεί που τα άφησα. Θα φύγει ή δεν θα φύγει το καράβι; Μεγάλη η αγωνία.
No comments:
Post a Comment